Zuid-Afrika Deel 3 Woar blijve dien beiste nou?!

Dag sgieuwnierigen mensjes,
Ik kan me voorstellen dat je die kletsverhalen van mij gelezen hebt en de hele tijd zit te wachten op de avonturen rondom die safari’s. Begrijpelijk hoor want dat waren fantastische tijden maar je zult nog even geduld moeten hebben want zover zijn we nog niet met de roadtrip.
28 augustus
Een normale start van de dag, met een goed ontbijtje, op naar Oudshoorn. De rit voor vandaag is ongeveer 130 km heen (en ja Einstein, ook weer 130 terug dan). Eenmaal in Oudshoorn bleek dat de Cango Caves nog zo’n 30 km verder waren, dus gas op die krukas om op tijd te zijn voor de adventure tour. In het begin deed de gids de lichten uit om te laten zien wat de ontdekker van de grot zag, bijna niets dus. Jarco, Richard en ik stodnen op een rijtje dus ik greep mijn kans. Ik schopte om Richard heen tegen Jarco aan, waardoor Jarco tegen Richard ‘terug’trapte. Zelf ging ik op een afstandje staan zodat alle trappen mij mistte. De donkere grotten deden ons erg denken aan ‘De Gabbersaurus’ wat natuurlijk volgde door onze imitatie van de clip. Voor mijn lange geraamte was het af en toe nog al wrikken om door de smalle openingen heen te kruipen. Het was best wel claustrofobisch om jezelf zo tussen die rotsen door te proppen, niet wetende wat eraan zat te komen. Het idee dat dit dagelijks gebeurt en wat tips van een gids maken het echter wel een stuk dragelijker. Je wil alleen zeker niet klem komen te zitten, dat speelt lekker in je hoofd. We hadden meer tieten gezien in de grot dan in de club Mavericks, maar dit waren geen neptieten maar stalactieten. Ook aan stalagmieten geen gebrek wat weer enkele leuke foto’s opleverde. Erna hadden we een ‘brooike’ struisvogelburger op, toch benieuwd hoe zo’n beest smaakt. Nou, het smaakte gewoon goed maar niet echt bijzonder.
Toen reden we door naar een Wildlife Ranch, dit is een soort opvangtehuis voor dieren die het in het wild niet meer overleefd hadden. Ze willen zich niet zo over laten komen maar voor mijn gevoel komt het meer neer op een dierentuin. Picture this: We liepen door een groene ingang, mooi één met de natuur en hoorden wat beesten piepen. Ja? Heb je hem? Dan nu Jarco’s reactie: EUHJ HOUD OEWEN BAKKUS IS! hahaha Het was wel spannend om naast een Cheeta te staan, je weet maar nooit wat zo’n beest kan gaan doen. In een kooi tussen de krokodillen gegooid worden ging helaas niet door omdat we nog in het winterseizoen zaten. Het verteringssysteem van een krokodil werkt niet van mei tot september en dan zijn ze dus ook niet actief.
Onze dag was nog niet voorbij want we gingen nog naar een ostrich farm (struisvogelboerderij). We waren echter te laat om nog een tour te krijgen over de boerderij maar konden nog wel op die beesten een ritje ‘proberen’ te maken. Dit was super leuk want het is echt moeilijk om te blijven zitten en met een Gopro op je hoofd leverde dat leuke beelden op. Achteraf wel zielig voor die beesten want ze zijn er niet voor gemaakt maar we zaten er dan ook nog geen 20 seconden op of lagen alweer op de grond te kijken. De twee kleine locals die ons assisteerde bij de struisvogelrit gaven we een fooitje, het leek me leuk om te zien wat er gebeurt als je 5 muntstukken geeft van ieder 5 rand. Dit is omgerekend zo’n €1,60 maar voor daar al een hoop geld, de koers staat nu ongekend hoog 1 euro is 15 Zuid Afrikaanse Rand. En ja de discussie was het geld waard, mooi om te zien hoe de ene meteen de 3 muntstukken opeiste omdat die van mening was dat hij meer gedaan had. De ander gaf zich niet zomaar gewonnen dus het werd een mooie discussie om te zien.
Eenmaal terug in de Santo’s Express hebben we goed gegeten en doken we de kroeg in, deze sloot echter al om 11 uur. Dus besloten we te gaan Kingzen in onze coupé, we hadden alleen lauw bier dus dat voel je wel. Dan voel je je al snel de premier van de UK, ja de Tony Blèr kwam in ons naar boven. Dat zorgden voor een aardige geluidsoverlast. s’ Nachts werd het tandenpoetsen nog wel eens vergeten maar Jarco had daar een hele mooie oplossing voor: Dan moet je gewoon in de ochtend twee keer zo lang poetsen dan heb je even lang gepoetst!! Haha
29 augustus
De nachtrust was heerlijk, tenminste voor Richard, zijn gesnurk was misschien niet in Nederland te horen maar toch zeker wel tot Congo! Vandaag voor de boeg, een ritje naar de Bloukrans Bridge van zo’n 210 km kilometer. Dit is de brug van 216 meter hoog waar je vanaf kan bungeejumpen. Vervolgens moeten we nog 170 km doorrijden om een verblijf te scoren rondom Port Elisabeth. We zagen een soort trouwkapel dus moest er even een foute foto gemaakt worden, ik met dekbedhoes als bruid, waarbij Richard de priester was door uit een reisgids voor te lezen en Jarco was gewoon uhhhh Jarco. We trokken die pinautomaat daar leeg en gingen op avontuur. Het sandboarden gaan we helaas niet redden dus houden we nog iets over op de bucket-list. Onderweg worden regelmatig de elektrische ramen getest omdat de PH-waarden op liep tot een über-rot niveau. Onderweg moeten we enkele keren uitwijken voor wat apen op de weg en met apen bedoel ik beesten met een staart, niet locals haha.
WOW!!!! De bungee was echt een wereldervaring! Maar ik zal bij het begin beginnen. Eerst krijg je een tuigje aan en verzamel je met een groep die het komende uur gaan springen. Vervolgens loop je onder de brug over traanplaten (die open zijn en waar je dus doorheen kijkt) naar het midden van de brug. Aan de zijkant hangt een touw dus je kunt er niet uitvallen maar het is niet weggelegd voor de middelmatige broekplasser want je kijkt gewoon 216 meter diep onder je voeten. Bovenop bij de brug was vooral Richard heel gespannen waardoor twee vrouwen, die ook gingen springen, hem beetpakte en gingen dansen. Er werd daar namelijk muziek gedraaid en er was een crew van zo’n 12 man aanwezig. Wij haakten allemaal mee en de crew ook dus zo ontstond er een dans, heel spontaan, heel vrolijk, kortom heel Afrikaans! De danscultuur maakt alles zoveel leuker, het maakt niet uit wat je doet (gelukkig, met onze vastgeroeste heupen) of wie je bent. Voor de sprong had Jarco het ook even iets zwaarder, onze goedlachse kopie van Chuck Norris keek toch wat geschrokken.
Dan nu de sprong, al dansend ging ik naar het randje, je benen zitten bij elkaar gebonden dus het zijn meer hupjes die je maakt. Je staat op een brug van 216 meter hoog en er kan altijd iets mis gaan maar dat is er eigenlijk geen seconde door mijn hoofd gegaan. Ik kon alleen maar lachen en genieten van weer een gekke actie. Als tekst had ik: Op naar de sterren EN DAAR VOORBIJ!!! (Toy story) en als Buzz lightyear dook ik naar beneden. WOWWWWWW, je valt, het waait, alles vliegt voorbij! Het enige wat ik kon uitbrengen was OWWW GEK, WOOOW GEK. Erna was het lang nagenieten, heerlijk die adrenaline, daar leef ik voor. Erna bengel je wat rond en komt er een medewerker op een takelschommel om je mee omhoog te takelen, dan voelt alles zo goed! Het liefst wou ik nog een keer maar de avonturiers moet door naar Port Elisabeth. De volgende groep jumpers kwamen we tegen op de onder de brug terwijl we over de traanplaten liepen. Die heb ik extra bang gemaakt met de volgende zin: ‘You can see the rust on the floorplates, it ’s about to break’. Het liefst wou ik nog een keer maar we moesten nog 170 kilometer afleggen naar Port Elisabeth. Ondanks dat het zaterdagavond was heb ik me voorgenomen om een dag geen alcohol te drinken. Na acht dagen ‘aan de saus’ mocht dat wel een keer vond ik. Onze conditie zal nog op de proef worden gesteld door mijn neef Geert als we gaan hardlopen. Na al dat bunkeren en zuipen zal dit wel zwaar worden! Ik en de Van Hemert’s zijn niet bepaald afgetrainde marathonlopers. We belanden bij Port Elisabeth in de buurt bij Blue Water Bay en overnachtte in een beachhouse. 2 kamers, voor 1000 rand (75 euro). Het was net Jurassic Park met hoge muren afschermt en een dodelijk voltage aan stroom er bovenop. Er stond een bord met “No smoking” waarvan Jarco de betekenis even vertelde: ‘Oooo hier mag je geen smoking aan’. Na een paar pizza’s met hotdog worstjes, vlees en bbq saus toch een paar biertjes gepakt, we keken ten slotte de film Project X. Dan kan niemand nuchter blijven lijkt me. Ik had die avond een 2-persoons bed voor mij alleen, zonder gesnurk, I-DE-AAL!!!

Good Night Folks!