Zuid-Afrika Deel 2 Zuipte gullie allin mar ofzo?!
Door: Rik van de Wiel
Blijf op de hoogte en volg Rik
02 Oktober 2015 | Zuid-Afrika, Kaapstad
Hellotjes nieuwsgierige mensjes ;)
Daar istie weer, deel 2 van mijn avontuur, we pikken de draad op na onze eerste dag/nacht Kaapstad.
24 augustus:
BAMMMMM, BAMMMM, BAMMMM…. What the fuck was mijn eerste gedachte toen ik wakker werd. Zoals je wel kan raden had ik een zieke koppijn van de eerste nacht. Echter was deze herrie niet van mijn uitgedroogde hersens die schreeuwde om wat vocht. Het was een of andere klusjesman die op maandagochtend de toko aan het verbouwen was. Fuck yeah, net waar je op zit te wachten als je met je brakke hersens (lees harses) op je nest ligt. Dus ik klap er maar 3 aspirientjes in want hé, ik ben ook geen 24 meer hè! Is even koekeloeren hoe m’n twee kamaraatjes het er vanaf gebracht hebben. Richard was het fitste maarja die was dan ook zo wijs om een deel van de alcoholische versnaperingen tussentijds al naar de wc te brengen. Is even verhaal halen bij dun Jarrecow en ja hoor; zoals de kenners wel verwacht hadden, ook hij had het pleetje volgenekt!!! Op de planning voor vandaag: Kaap de Goede Hoop, dat is een kleine anderhalf uur rijden. Doordat we niet zo fit waren en alles in slow-motion gebeurde vertrokken we pas rond half 2, ook hadden we wat file dus ik denk dat we tussen 3 en half 4 pas arriveerde. In de auto ging het bijna nog een keer mis omdat Jarco bijna moest nekken. Gelukkig hield hij alles binnen anders had ik er zeker achteraan gebruld! Je betaalt entree om door een poort te gaan en dan heb je enkele locaties die je bij Kaap de Goede Hoop kunt bezoeken. Wij zijn alleen naar de plek gegaan waar het bord staat (zie foto’s) en bij een of andere vuurtoren. We hadden wel wat leuke kiekjes kunnen maken door bij hoge afgronden lekker op het randje te gaan zitten, iets wat wel spannend is als je nog voelt dat er weinig bloed in je alcohol zit. Deze foto’s zal ik ook even posten ter verduidelijking van de prachtige plek.
Om een uurtje of 6 begint het donker te worden en we moesten voor 18.22 door die poort heen zijn anders kregen we een boete. Druk is het daar na 6 uur niet meer dus terwijl we richting uitgang knalde klonk er continu een scheidsrechters fluit vanuit de Tomtom door het tempo wat we erin hadden. En ja hoor, om 18.20 waren we bij die poort dus geen boete! We moesten wel in het donker naar Kaapstad rijden wat ook niet iedereen aanraad. Echter leverde het voor ons geen problemen op. Vervolgens terug in de crib even relaxen en op naar de Irish Pub. Hier kwam Jarco met een nieuwe vorm van Nederlandse zinsopbouw door het over ‘Honk gaan ballen’ te hebben. Let’s blaim the alcohol! In de Dubliner (Irish Pub) kreeg Richard het weer voor elkaar dat Guus Meeuwis met Brabant werd gedraaid en zo stonden we daar, duzende (ja duuzende) kilometers van huis nog steeds met onze Guus mee te bleren.
Toen we besloten naar huis te gaan werden we buiten opgevangen door een of andere kleine local. Hij sprak ons aan en zei: Hi, guys from Flatrock suites, I’ll bring you home again, just like yesterday. Niemand van ons had enig idee wie heel die vent was maar hij wist wel ons hotel haha. Of je nou wil of niet, die kerel loopt met je mee en gaat vervolgens schooien om geld. We hadden geen zin in die onzin dus gingen naar binnen maar Richard gaf zijn peuk aan die kerel in plaats van deze weg te gooien. Die kerel dolgelukkig.
25 augustus
Rik zal wel even een goed ontbijtje verzorgen: Verbrande toast met aangebrande eieren. Het toast en bakwerk ging allemaal te snel voor mijn bezopen breintje. African style zullen we maar zeggen, roetzwart haha. Ik weet niet hoe de kookkunsten van moeders Van Hemert zijn maar de boys aten die zooi zo op zonder te klagen. Dat moeten ze van huis uit dan wel gewend zijn?!?! Hahaha In ’t beste geval word ik nu uitgenodigd door Jeannet voor een etentje om het tegendeel te bewijzen, Hint Hint Hint! Anyway, we hebben wat voeier op dus op richting de Tafelberg. Jarco dacht ongeveer te weten waar het was dus wij stapte in de auto. Na een dik uur dwalen (en wat bijna-ongelukken) kwamen we erachter dat we de verkeerde kant op waren gereden en dat het slechts 5 minuten van ons verblijf vandaan was. Jarco zetten nog regelmatig de ruitenwisser aan in plaats van het knipperlicht. In de kabelbaan omhoog draait het platform waarbij je dus rondjes draait om van het gehele uitzicht te genieten, een leuk concept waarbij op 2 delen er geen ramen zijn en je dus helemaal mooi kunt genieten. We hadden prachtig weer toen we op de Tafelberg (+- 1000m hoogte) stonden. We zagen Kaapstad van grote hoogte, het voetbalstadion en (Arjan) Robbeneiland. Verder gingen we klimmen en klauteren op wat stenen om wat leuke Kodak-momentjes te beleven. Ik ging even aan een rots hangen zodat het leek alsof ik boven een afgrond hing, toen wat spleetogen dat zagen was het gelijk ‘Whooooo taaa to thoooooooo’ en klikklikklik de fototoestellen meteen mijn kant op. Erna werd het nog bewolkt wat ook wat leuke foto’s opleverde. ’s Avonds gingen we in de Dubliner lekker fish ’n chips eten en een paar goede pints drinken. Toen we naar huis wilde gaan kwam onze bekende neger weer lachend richting ons. Toen Richard hem weer een peuk aan wou bieden wou die dat ineens niet omdat hij niet rookte terwijl hij er gisteren nog dolblij mee was?! We wilde vroeg slapen omdat we om kwart over 5 al zouden opstaan, iets wat onmogelijk is in de buurt van een barstreet. Tot een uurtje of 4 is het buiten niets als geschreeuw, gelach, gescheld van alles haha.
26 augustus
05:15 ging de wekker, we gingen richting Gansbaai om daar de sharkdive te doen. De gebroeders Van Hemert zorgden voor een penetrante lucht in de neusholtes. Eenmaal op zee was het frisjes en we moesten 2,5 uur wachten voordat die kut Jaws kwam kijken. Maar het geduld werd beloont en dan is het wel een super vette ervaring. Zo’n grote snoek hebben ze in Nederland niet! Je krijgt een wetsuit aan maar als de zee 14 graden is dan is dat nog koud. Het is prachtig om zo’n 15 cm verwijdert te zijn van een haai die tussen de 2,5 en 4,5 meter is!! Op de terugweg zagen we ook nog walvissen. Jarco zijn Go Pro loopt steeds vast dus dat namaak ding werd al snel een NoPro genoemd. Die avond gingen we naar club Mavericks, iets waar je zeker een kijkje moet nemen als man zijnde in Kaapstad. Een goede emmer gevuld met biertjes werd onze eerste bestelling. Daar danst heel wat schoons rond, de loempiavouwers die daar rondlopen waren uitgebreid aan het filmen met licht en al, iets wat niet gewenst is in zo’n club. Maar dat volk is toch apart, zelfs nadat er iets van gezegd is halen ze 5 minuten later weer de telefoons tevoorschijn. Die danseressen hadden zichzelf niet alleen uitgekleed maar ons ook, figuurlijk dan. Al het geld wat we bij hadden was opgegaan en dus moesten we 1,7 kilometer door Kaapstad lopen, ook iets wat word afgeraden. Dit deden we maar, we moesten tenslotte bij pinnen om weer verder te kunnen gaan met stappen.
27 augustus
Om 11 uur stond op de planning om richting Mosselbaai te vertrekken, de rit was ongeveer 400 kilometer. Maar we wilde eerst een back-up van de foto’s mocht er een camera gejat worden dus we gingen eerst naar een internetcafé. Vervolgens kwamen we op de route hele velden tegen met gele bloemen en de ‘snelweg’ heeft maar 1 rijstrook met af en toe een verbreding om in te halen. De rest van de tijd haal je dus in door tegen het verkeer te rijden! Na een kleine 5 uur gereden te hebben kwamen we aan bij een hotel genaamd Santos Express. Dit is een omgebouwde trein langs het water. We betaalde 1000 rand (€70) om met 3e daar 2 nachten te pitten. De ruimte was heel beperkt want je had een kleine coupé waar plek was voor 2 stapelbedden en tussenin een klein tafeltje. Je hoorde bij wijzen van spreken de scheet van de buren. Oh nee wacht, dat was letterlijk zo want de plee zat naast ons verblijf. Ik ging daar in de douche en het was net een level van Sokoban (voor de niet-kenners, blokjes schuiven zodat het allemaal precies past). Maar het lukte me toch om met mijn lange geraamte daar te kunnen douche.
Er zat ook een restaurant bij waar we heerlijk gegeten hadden, een halve liter bier kost daar 17 rand (€1,30) maar dan duurt het wel even voor je deze krijgt (leek net als of ik bij de Kluis zat). Erna kwam er een of andere super zatte Zuid-Afrikaan met zijn levensverhaal, de diamantendealer had de grootste verhalen. Hij kon ook een beetje Duits zei hij: “EIN REICH, EIN VOLK, EIN FUHRERRRRR” schreeuwde hij door de kroeg. Erna in onze slaapcoupé nog een hoop herrie en lol gemaakt maar het was echt super gehorig dus de rest van dat treinstel moet alles wel gehoord hebben. Je kunt het aantal drollen horen vallen hahaha. Maargoed, er zijn ergere dingen te bedenken.
Dit was weer een stukje van mijn avontuur, de volgende keer zal ik vertellen hoe het was om lekker claustrofobisch door een grot te kruipen. Dan vertel ik je ook hoe het voelt om op een struisvogel te rijden of om naast een Cheeta te staan. En als klap op de vuurpijl leg ik je uit wat ik voelde toen ik van een brug van 216 meter afsprong. Wel aan een bungee-koord (en ja die bij mij zat wel vast anders kon ik dit nou niet typen….)
Ciao
Daar istie weer, deel 2 van mijn avontuur, we pikken de draad op na onze eerste dag/nacht Kaapstad.
24 augustus:
BAMMMMM, BAMMMM, BAMMMM…. What the fuck was mijn eerste gedachte toen ik wakker werd. Zoals je wel kan raden had ik een zieke koppijn van de eerste nacht. Echter was deze herrie niet van mijn uitgedroogde hersens die schreeuwde om wat vocht. Het was een of andere klusjesman die op maandagochtend de toko aan het verbouwen was. Fuck yeah, net waar je op zit te wachten als je met je brakke hersens (lees harses) op je nest ligt. Dus ik klap er maar 3 aspirientjes in want hé, ik ben ook geen 24 meer hè! Is even koekeloeren hoe m’n twee kamaraatjes het er vanaf gebracht hebben. Richard was het fitste maarja die was dan ook zo wijs om een deel van de alcoholische versnaperingen tussentijds al naar de wc te brengen. Is even verhaal halen bij dun Jarrecow en ja hoor; zoals de kenners wel verwacht hadden, ook hij had het pleetje volgenekt!!! Op de planning voor vandaag: Kaap de Goede Hoop, dat is een kleine anderhalf uur rijden. Doordat we niet zo fit waren en alles in slow-motion gebeurde vertrokken we pas rond half 2, ook hadden we wat file dus ik denk dat we tussen 3 en half 4 pas arriveerde. In de auto ging het bijna nog een keer mis omdat Jarco bijna moest nekken. Gelukkig hield hij alles binnen anders had ik er zeker achteraan gebruld! Je betaalt entree om door een poort te gaan en dan heb je enkele locaties die je bij Kaap de Goede Hoop kunt bezoeken. Wij zijn alleen naar de plek gegaan waar het bord staat (zie foto’s) en bij een of andere vuurtoren. We hadden wel wat leuke kiekjes kunnen maken door bij hoge afgronden lekker op het randje te gaan zitten, iets wat wel spannend is als je nog voelt dat er weinig bloed in je alcohol zit. Deze foto’s zal ik ook even posten ter verduidelijking van de prachtige plek.
Om een uurtje of 6 begint het donker te worden en we moesten voor 18.22 door die poort heen zijn anders kregen we een boete. Druk is het daar na 6 uur niet meer dus terwijl we richting uitgang knalde klonk er continu een scheidsrechters fluit vanuit de Tomtom door het tempo wat we erin hadden. En ja hoor, om 18.20 waren we bij die poort dus geen boete! We moesten wel in het donker naar Kaapstad rijden wat ook niet iedereen aanraad. Echter leverde het voor ons geen problemen op. Vervolgens terug in de crib even relaxen en op naar de Irish Pub. Hier kwam Jarco met een nieuwe vorm van Nederlandse zinsopbouw door het over ‘Honk gaan ballen’ te hebben. Let’s blaim the alcohol! In de Dubliner (Irish Pub) kreeg Richard het weer voor elkaar dat Guus Meeuwis met Brabant werd gedraaid en zo stonden we daar, duzende (ja duuzende) kilometers van huis nog steeds met onze Guus mee te bleren.
Toen we besloten naar huis te gaan werden we buiten opgevangen door een of andere kleine local. Hij sprak ons aan en zei: Hi, guys from Flatrock suites, I’ll bring you home again, just like yesterday. Niemand van ons had enig idee wie heel die vent was maar hij wist wel ons hotel haha. Of je nou wil of niet, die kerel loopt met je mee en gaat vervolgens schooien om geld. We hadden geen zin in die onzin dus gingen naar binnen maar Richard gaf zijn peuk aan die kerel in plaats van deze weg te gooien. Die kerel dolgelukkig.
25 augustus
Rik zal wel even een goed ontbijtje verzorgen: Verbrande toast met aangebrande eieren. Het toast en bakwerk ging allemaal te snel voor mijn bezopen breintje. African style zullen we maar zeggen, roetzwart haha. Ik weet niet hoe de kookkunsten van moeders Van Hemert zijn maar de boys aten die zooi zo op zonder te klagen. Dat moeten ze van huis uit dan wel gewend zijn?!?! Hahaha In ’t beste geval word ik nu uitgenodigd door Jeannet voor een etentje om het tegendeel te bewijzen, Hint Hint Hint! Anyway, we hebben wat voeier op dus op richting de Tafelberg. Jarco dacht ongeveer te weten waar het was dus wij stapte in de auto. Na een dik uur dwalen (en wat bijna-ongelukken) kwamen we erachter dat we de verkeerde kant op waren gereden en dat het slechts 5 minuten van ons verblijf vandaan was. Jarco zetten nog regelmatig de ruitenwisser aan in plaats van het knipperlicht. In de kabelbaan omhoog draait het platform waarbij je dus rondjes draait om van het gehele uitzicht te genieten, een leuk concept waarbij op 2 delen er geen ramen zijn en je dus helemaal mooi kunt genieten. We hadden prachtig weer toen we op de Tafelberg (+- 1000m hoogte) stonden. We zagen Kaapstad van grote hoogte, het voetbalstadion en (Arjan) Robbeneiland. Verder gingen we klimmen en klauteren op wat stenen om wat leuke Kodak-momentjes te beleven. Ik ging even aan een rots hangen zodat het leek alsof ik boven een afgrond hing, toen wat spleetogen dat zagen was het gelijk ‘Whooooo taaa to thoooooooo’ en klikklikklik de fototoestellen meteen mijn kant op. Erna werd het nog bewolkt wat ook wat leuke foto’s opleverde. ’s Avonds gingen we in de Dubliner lekker fish ’n chips eten en een paar goede pints drinken. Toen we naar huis wilde gaan kwam onze bekende neger weer lachend richting ons. Toen Richard hem weer een peuk aan wou bieden wou die dat ineens niet omdat hij niet rookte terwijl hij er gisteren nog dolblij mee was?! We wilde vroeg slapen omdat we om kwart over 5 al zouden opstaan, iets wat onmogelijk is in de buurt van een barstreet. Tot een uurtje of 4 is het buiten niets als geschreeuw, gelach, gescheld van alles haha.
26 augustus
05:15 ging de wekker, we gingen richting Gansbaai om daar de sharkdive te doen. De gebroeders Van Hemert zorgden voor een penetrante lucht in de neusholtes. Eenmaal op zee was het frisjes en we moesten 2,5 uur wachten voordat die kut Jaws kwam kijken. Maar het geduld werd beloont en dan is het wel een super vette ervaring. Zo’n grote snoek hebben ze in Nederland niet! Je krijgt een wetsuit aan maar als de zee 14 graden is dan is dat nog koud. Het is prachtig om zo’n 15 cm verwijdert te zijn van een haai die tussen de 2,5 en 4,5 meter is!! Op de terugweg zagen we ook nog walvissen. Jarco zijn Go Pro loopt steeds vast dus dat namaak ding werd al snel een NoPro genoemd. Die avond gingen we naar club Mavericks, iets waar je zeker een kijkje moet nemen als man zijnde in Kaapstad. Een goede emmer gevuld met biertjes werd onze eerste bestelling. Daar danst heel wat schoons rond, de loempiavouwers die daar rondlopen waren uitgebreid aan het filmen met licht en al, iets wat niet gewenst is in zo’n club. Maar dat volk is toch apart, zelfs nadat er iets van gezegd is halen ze 5 minuten later weer de telefoons tevoorschijn. Die danseressen hadden zichzelf niet alleen uitgekleed maar ons ook, figuurlijk dan. Al het geld wat we bij hadden was opgegaan en dus moesten we 1,7 kilometer door Kaapstad lopen, ook iets wat word afgeraden. Dit deden we maar, we moesten tenslotte bij pinnen om weer verder te kunnen gaan met stappen.
27 augustus
Om 11 uur stond op de planning om richting Mosselbaai te vertrekken, de rit was ongeveer 400 kilometer. Maar we wilde eerst een back-up van de foto’s mocht er een camera gejat worden dus we gingen eerst naar een internetcafé. Vervolgens kwamen we op de route hele velden tegen met gele bloemen en de ‘snelweg’ heeft maar 1 rijstrook met af en toe een verbreding om in te halen. De rest van de tijd haal je dus in door tegen het verkeer te rijden! Na een kleine 5 uur gereden te hebben kwamen we aan bij een hotel genaamd Santos Express. Dit is een omgebouwde trein langs het water. We betaalde 1000 rand (€70) om met 3e daar 2 nachten te pitten. De ruimte was heel beperkt want je had een kleine coupé waar plek was voor 2 stapelbedden en tussenin een klein tafeltje. Je hoorde bij wijzen van spreken de scheet van de buren. Oh nee wacht, dat was letterlijk zo want de plee zat naast ons verblijf. Ik ging daar in de douche en het was net een level van Sokoban (voor de niet-kenners, blokjes schuiven zodat het allemaal precies past). Maar het lukte me toch om met mijn lange geraamte daar te kunnen douche.
Er zat ook een restaurant bij waar we heerlijk gegeten hadden, een halve liter bier kost daar 17 rand (€1,30) maar dan duurt het wel even voor je deze krijgt (leek net als of ik bij de Kluis zat). Erna kwam er een of andere super zatte Zuid-Afrikaan met zijn levensverhaal, de diamantendealer had de grootste verhalen. Hij kon ook een beetje Duits zei hij: “EIN REICH, EIN VOLK, EIN FUHRERRRRR” schreeuwde hij door de kroeg. Erna in onze slaapcoupé nog een hoop herrie en lol gemaakt maar het was echt super gehorig dus de rest van dat treinstel moet alles wel gehoord hebben. Je kunt het aantal drollen horen vallen hahaha. Maargoed, er zijn ergere dingen te bedenken.
Dit was weer een stukje van mijn avontuur, de volgende keer zal ik vertellen hoe het was om lekker claustrofobisch door een grot te kruipen. Dan vertel ik je ook hoe het voelt om op een struisvogel te rijden of om naast een Cheeta te staan. En als klap op de vuurpijl leg ik je uit wat ik voelde toen ik van een brug van 216 meter afsprong. Wel aan een bungee-koord (en ja die bij mij zat wel vast anders kon ik dit nou niet typen….)
Ciao
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley